Ga naar de inhoud
Home » Blog » Geboortepsychologie

Geboortepsychologie

Rich results on Google SERP when searching for 'geboortepsychologie'

Geboortepsychologie is een vrij jonge tak in de wereld van psychologie. Het uitgangspunt van geboortepsychologie is dat pre- en perinatale periodes (de tijd in de baarmoeder, de geboorte en periode daarna) ons vormen voor de rest van het leven…

  • Je opgejaagd voelen
  • Het gevoel hebben dat je elk moment ‘ontmaskert’ kunt worden (imposter syndroom)
  • Langzaam of moeilijke starter (zelfs het gevoel hebben dat je het liefst met een hijskraan uit het bed gehaald wordt)
  • Een externe prikkel nodig hebben om op gang te komen of beslissingen te maken
  • Moeite of negatieve associaties hebben met het woord ‘opeisen’
  • Meer ruimte nodig hebben dan je zelf kunt pakken
  • Niet tegen het gevoel kunnen dat je in een bepaalde richting wordt geduwd of getrokken
  • Soms het gevoel hebben dat je iemand anders’ leven leidt
  • Het gevoel hebben dat je geen lucht krijgt bij conflicten of andere lastige situaties
  • Geen afmaker zijn
  • Moeite hebben met vertrouwen op medisch personeel
  • Kunnen huilen op begrafenissen (ook van vage bekenden) en niet helemaal weten waarom

Herken je jezelf in één van deze punten? Dat is niet gek. Dit lijstje is een greep uit de ‘symptomen’ die je kunt overhouden aan een overweldigende gebeurtenis in jouw baarmoedertijd, tijdens jouw geboorte en/of in de periode daarna t/m ongeveer de leeftijd van twee. Deze effecten noemen we ook wel geboortepatronen en in de geboortepsychologie is er al best veel bekend over deze patronen.

Geboorte patronen eigenhandig ontdekt

Hoi! Ik ben Marleen. Doula en 1000 dagen (early life) coach van beroep, maar was dat niet altijd zo. Op mijn over mij pagina kun je lezen hoe ik eigenhandig heb ervaren dat vroege leven gebeurtenissen een enorme impact hebben gehad op mijn leven. Tijdens die ontdekkingsreis heb ik research gedaan naar geboortepsychologie. Ik kwam er al snel achter dat er op dit gebied al best veel bekend is. Om je een idee te geven van hoe zogeheten geboortepatronen werken neem ik je graag mee door een aantal onderzoeken en artikelen:

Onderzoek in geboortepsychologie

Vanaf de jaren ’70 van de vorige eeuw zijn er onderzoeken gedocumenteerd:

In 1975 doet ontwikkelingspsycholoog Edward Tronick het zogeheten ‘still face experiment’. Hij onderzocht hoe baby’s tussen de 2 en 4 maanden oud reageren op de lichaamstaal van hun moeder. Tijdens dit onderzoek werd ontdekt dat er zeker communicatie en bewustzijn bij baby’s is. Dit was duidelijk te zien aan de reacties van de baby’s.

Bekijk hier een filmpje van het still face experiment.

(achteruit) duikelend door de eileider

In 1976 schrijft de schotse psychiater R.D. Laing in het boek ‘The facts of life’ dat de verhalen en belevingen van zijn patiënten (volgens hem) overeenkomen met de reis die een bevrucht eicelletje maakt onderweg naar de innesteling.

Vanaf dat moment werden er steeds meer bevindingen gedaan over pre-en perinataal bewustzijn.

Bewustzijn aanwezig tijdens de conceptie

Uiteindelijk zullen enkele tien- tot honderdtallen van zaadcellen de eicel bereiken en zich radiair rangschikken rondom de eicel met hun koppen naar de eicel gericht”.

Dr. Jaap van der Wal – uit zijn artikel in 2002: Het preconceptioneel attractiecomplex (PCAC).

In dit artikel schrijft van der Wal dat de conceptie meer is dan een kwestie van het snelste zaadje wint en dan smelten het eitje en het zaadje samen. Hij beschrijft dat de zaadcellen, die om de eicel zijn gerangschikt, over en weer chemische stofjes uitwisselen met de eicel. De uitwisseling van die stofjes moet precies goed zijn en zo wordt uiteindelijk bepaald óf een zaadcel zal “binnendringen”, zo ja, waar, welke zaadcel en wanneer. We zouden dus kunnen zeggen dat een soort bewustzijn zelfs hier al aanwezig is.

Neuronen en geboortepsychologie

In de documentaire In Utero zegt Dr. Thomas R. Verny het volgende: “In het brein van een baby die in de baarmoeder groeit worden elke seconde worden er 50.000 nieuwe neuronen aangemaakt . Er is geen computer in de wereld die dat na kan doen (ik schreef in mijn blog over epi-genitica hier meer over). Op het moment dat al die neuronen aangemaakt worden zijn ze erg kwetsbaar voor veranderingen. De kleinste invloeden van buitenaf kunnen dan een reusachtige impact op die neuronen en het neuronale circuit hebben”.

Neuronen

Dan in 2015 doet onderzoekspsychiater mevrouw Drs. Moriah E. Thomasen in New York onderzoek naar prenataal brein-ontwikkeling. Haar bevindingen: baby’s die waren blootgesteld aan stress in de baarmoeder was er een kleiner hersenvolume en een minder dichte hersenmassa aanwezig. Dat suggereert dat er minder neuronen actief zijn. Ook vonden ze dat meer stress voor de baby resulteerde in een minder grote hippocampus (het hersen gebied voor leren en onthouden) en een vergrote amygdala (het hersen gebied voor emotie regulatie, het angstcentrum).

Dit was weliswaar een klein onderzoek en de precieze stressverhoudingen zijn niet bekend. Desalniettemin baanbrekend dat er biochemisch is aangetoond dat die periode van de eerste 1000 dagen ons vormen.

Geboortepatronen

We weten nu dat we in de pre- en perinatale periode worden gevormd tot wie we zijn én enigszins ook hoe dat werkt: Gebeurtenissen daar worden ons ingeprent. Er is hier nog veel meer over te vertellen. Bijvoorbeeld over de ontwikkeling van het brein en het autonome zenuwstelsel. Neuro inprenten worden namelijk neuronale paden die tijdens de ontwikkeling van het brein inslijten. Wat gebeurt er dan: de inprenten veranderen in patronen.

Dit wordt mettertijd opgepikt door het autonome zenuwstelsel en dan als ware onderdeel van wie je bent. De dynamiek van de gebeurtenissen blijft aanwezig op het onderbewuste vlak. We hebben allemaal wel eens dat we iets doen, op een bepaalde manier reageren, maar geen idee hebben waarom… Nou, tadaa! It probably goes waaaayyy back.

Combinatie van factoren

De geboorte patronen zijn niet altijd zomaar 1 – op – 1 over te nemen. Het is niet per definitie zo dat als er tijdens jouw geboorte de navelstreng om je keel heeft gezeten dat je dan ook tijdens moeilijke situaties het gevoel bekruipt dat je geen lucht kunt krijgen. Het is namelijk altijd een combinatie van gebeurtenissen dat een bepaald effect heeft.

Echter, om je een idee te geven van wat er zoal als dynamiek kan gaan settelen in het leven, hieronder nog een keer het lijstje van boven aan, maar dan met de vroege leven gebeurtenis erbij die hier aan ten grondslag kan liggen:

  • Het gevoel hebben dat je elk moment ‘ontmaskert’ kunt worden (imposter syndroom) – moeder had angst dat de zwangerschap werd ontdekt
  • Langzaam of moeilijke starter (zelfs het gevoel hebben dat je het liefst met een hijskraan uit het bed gehaald wordt) – niet zelf het startsein voor de bevalling gegeven hebben (o.a. geplande keizersnede)
  • Een externe prikkel nodig hebben om op gang te komen of beslissingen te maken – elke vorm van medische interventie tijdens geboorte
  • Moeite of negatieve associaties hebben met het woord ‘opeisen’ – miskramen voor jouw tijd in de baarmoeder
  • Niet tegen het gevoel kunnen dat je in een bepaalde richting wordt geduwd of getrokken – Uit de baarmoeder gedrukt (dat gebeurde vroeger wel eens) of vacuüm geboorte
  • Soms het gevoel hebben dat je iemand anders’ leven leidt – miskramen/overleden kindje(s) voor jou in de baarmoeder
  • Het gevoel hebben dat je geen lucht krijgt bij conflicten of andere lastige situaties – navelstreng om de keel geslagen
  • Geen afmaker zijn – je eigen geboorte niet zelf hebben kunnen afmaken (dus met hulp geboren)
  • Moeite hebben met vertrouwen op medisch personeel – allerlei soorten medische interventies die overweldigend waren
  • Kunnen huilen op begrafenissen (ook van vage bekenden) en niet helemaal weten waarom – vanishin twin syndroom, alleen geboren tweeling.

Last but not least: Elk nadeel heeft zijn voordeel

Er is echt niet tot op de detail bekend welk effect een bepaalde gebeurtenis tijdens de zwangerschap of bevalling heeft. Dit maakt het aan de ene kant lastig, want we willen altijd graag leed en pijn voorkomen. Dat kan in dit geval niet. Aan de andere kant wie zegt dat een dergelijke gebeurtenis niet ook een positief effect kan hebben? Ik was een alleen geboren tweeling en ik kan nu heel goed met mensen in verbinding. Een skill die minder aanwezig zou zijn als ik niet als tweeling was begonnen.

Dus mocht je dit nu lezen en denken: “Oh jee, ik heb dit ook gehad bij de zwangerschap of geboorte van mijn kindje”. Weet dan dat zoiets ook gewoon positief kan uitpakken. Alles heeft namelijk een functie. Misschien stelt dit je gerust: Jij als moeder of vader bent zo verbonden met je kindje, dat jij wel weet wanneer er iets goed of niet goed zit. Kindjes die veel huilen zijn misschien wat meer bezig met geboorteverwerking. Voel het even door voor jezelf: Wat voel je? Wat is er nodig? En op het moment dat jij het gevoel hebt dat er extra aandacht nodig is dan kun je een specialist inschakelen: Osteopaat, fluisterkind coach, slaap coach, baby coach, 1000 dagen coach ;). Er zijn mogelijkheden genoeg!

Disclaimer: De voorbeelden die ik hier geef zijn voorbeelden ik uit mijn praktijk ervaring. Ben je benieuwd naar hoe jouw eigen geboorte of baarmoeder tijd heeft bijgedragen aan jouw vorming? Meld je aan voor een eenmalig coachingsgesprek waarbij we jouw eerste 1000 dagen ontdekken:
https://www.majansen.nl/contact/

.
Volg me op instagram

Meest recente berichten:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *